Voorwaar het voorjaar!

Ondanks de bewolking ben ik na de lunch
toch maar even op de fiets gestapt.
Lekker een rondje naar de stad en terug,
terwijl ik ook nog naar de kaas boer ga.
Een pondje oud, een pondje jong
èn een pondje komijn. Allemaal 30+,
dus minder veren een plat stukje graag.
Hier geen: "Mag het ietsje meer zijn?"
Je betaalt gewoon geen cent te veel hoor!
Op de weg terug, ontwaarde ik
het voorjaar: wilgenkatjes!

DE DIERTJES HANGEN
AAN DE TAKKEN.
WUIVEN VROLIJK MEE
OP DE VOORJAARSWIND.
HARIG ZACHT,
MAAR ZONDER STAART.
WILGENKATJES,
ZE ZIJN ER AL
IN MAART.

———————
Eet ik van de kaasboer
een stukje komijn
Proef ik opeens
een harig stukje...
Zou dit het oortje zijn
van het konijn!
Zoiets vreemds
heb ik ook bij
gerechten met kameel,
ik heb altijd één bult
op mijn bord
en vraag de gastvrouw altijd:
"...of het toch...
geen dromedaris was?"