NIEUWE BUREN
JIP EN JANNEKE
WAREN NOG STEEDS
DE BESTE VRIENDJES.
ZIJ WERDEN
NOOIT OUDER.
ZIJ HADDEN DE JEUGD,
VOOR ALTIJD.
SAMEN WAREN ZE,
IN DE TUIN VAN JIP.
EN KEKEN SAMEN,
DOOR HET GAT
IN DE SCHUTTING.
ER WAREN
NIEUWE BUREN,
KOMEND VAN VER,
KWAMEN ZE NU
IN HUN BUURT WONEN.
VADER, MOEDER EN
TWEE KINDEREN,
HAD JUF
OP SCHOOL VERTELT.
MOHAMMED EN MAYDA
WAREN DE NAMEN.
ZE ZOUDEN KENNIS
MET HEN MAKEN.
HOREN HOE HET WAS,
DAAR BIJ DE WARME ZEE.
HET DORP,
ZOUDEN ZE
HEN LEREN KENNEN,
ZODAT ZE NIET
VERDWALEN ZOUDEN.
VERTELLEN VAN
DE BOZE BAKKER,
DE LIEVE DAME,
OP DE HOEK.
ZE ZOUDEN SAMEN
BOODSCHAPPEN
VOOR HAAR GAAN DOEN.
DE TWEE APPELS
DAN VERDELEN.
JIP EN JANNEKE
KONDEN HEN LEREN
AARDAPPELEN TE ETEN,
MAAR WEL MET KIP,
DAT MOEST VAN HET GELOOF.
ZE ZOUDEN VOETBALLEN,
SPRINGTOUWEN EN KNIKKEREN.
MISSCHIEN KENDEN ZIJ
OOK EEN LEUK SPEL.
MET VEEL LACHEN
OF JUIST SPANNEND.
WAT WAS HET LEUK,
ZULKE NIEUWE BUREN!
ZE ZULLEN MOEDER VRAGEN
OF ZE MOCHTEN KOMEN,
OP DE THEE,
MET DRIE SUIKERKLONTJES.
LEKKER ZOET!
Misschien zou het een idee zijn om de jonge kinderen wat meer geactualiseerde verhaaltjes voor te lezen? Als je bijvoorbeeld kijkt naar de verhaaltjes over Oki en Doki van H. Arnoldus dan komt er iets van schaamte in mij op. En zelfs meer dan dat! Afschuwelijk hoe toen de mensen uit Afrika werden neergezet in een verhaal. Ze aten mensen! Het waren dus mensen om bang voor te zijn!
Dit soort verhaaltjes kunnen dus echt niet meer. Veel plezier maar met elkaar!
*N.B. dit verhaal staat ook op mijn oude weblog te lezen. ik heb het hier wederom geplaatst
n.a.v. een blogje op:
http://moethetergensovergaan.blogspot.com/2012/01/jip-en-janneke-cards-for-sale-art.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten