De stof tot nadenken...

In gedachten
volg ik de lijnen
onder mijn 
huid en haar
Gedachtengangen 
kan ik volgen
Af en toe
open ik een deur
volg een trap naar boven
de wankele ladder terug
Het pad dat is versleten
wanden gebutst van het tasten
Soms kent de gang een einde
moet je een pasje terug
Het mooie van
in jezelf gekeerd zijn is:
het zachte gevoel
van binnenzijde 
èn binnenkant