Ik zet het laddertje*
in de lucht
Het grijpt zich vast
aan laaghangende bewolking
Wankel en onzeker
zoek ik het hoger op
Zie de oorlog aan de horizon
bijna voorbij
nu weinigen nog weten
De schommel haak ik vast
Ik keer weer terug
in de realiteit
Kan vanaf nu
af en toe
schommelzwaaien
om de herinnering te zien
Wat werkelijk was
maar hopelijk
nooit meer wordt
* Hoeveel generaties later
is de oorlog vergeten
het verdriet voorbij?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten