HIJ die niet genoemd mocht worden...

Ik zat vlakbij het hek. Mijn been, vooruitgestoken,
in het gips. Ik kon met een arm het stalen frame
nog net vastgrijpen. Met de andere hield ik
onze driekeleur omhoog! Wist de aandacht van de Koningin
te trekken. Ik gaf haar mijn tekening...een randje was
er af gescheurd. De wind had dat niet gedaan, maar de hofdame.
Mijn naam mocht niet gelezen.
Toen Hare Majesteit mij vroeg hoe ik heette, verzon ik
iets neutraals. Reinout Orgelmans, was ik voor een moment.
Wel kreeg ik dé handtekening van de Vorstin op mijn oranje gips.
"Zou ze niet benieuwd zijn, naar mijn ware identiteit?"
"Of willen weten hoe ik toch kwam, aan mijn gebroken been?"
"Op school van de trap geduwt, door een vervelende klasgenoot"
"Zijn naam zal ik niet noemen, evenals de mijne"
"Misschien kan ik over het pesten nog wel eens spreken..."
"Momenteel is daar wel aandacht voor"
Koninginnedag was èrg bijzonder!

Groetjes Friso O. *

* Enige overeenkomst berust op louter toeval.