Gedichten voor de muziekavond 26 nov. 19:15 uur de vogellanden
Wezen...
Ik ben blij met het bestaan
maar af en toe
mag ik ook zitten gaan
en zelfs liggen
Dat laatste is oké
maar krijg er
weinig van mee
-----
Kleingeld in je zakdoek...
Tranen zijn altijd vers
ook al pleng je ze
voor zoveelste keer
over oud zeer
Verlies van weleer
tekortkomingen door ziekte of ongeluk
Kunnen huilen
blijkt wel een verdienste…
------
Letter na letter is geen woord voor woord...
Ik tuur een draad
door het oog van een naald
Geen wanhoop in de buurt
Prik wat letters op
en rijg zo een ketting
Het einde gestrikt
losgehaakt en aaneengeregen
De boodschap blijkt onleesbaar
Ik schrijf de letters
een nummer op hun buik
Zodat de volgorde de redding is
Het gedicht in woorden gegoten
----
Een goed verstaander...
Zij liep op hem in
naderde tot dichtbij
Hij stopte
en dat botste
Ze deed
een stapje terug
Een gapende ruimte
waarop plots
meters klinkers lagen
Haar schreeuw
bereikte hem te laat
" Het is hier glad!"
Hij ging toch voor haar
en onderuit...
---
Integratie valide- en invalide sport(ers):
De hink-stap-sprong
is het het begin:
Probeer als valide
maar eens een hink
waarna je nog rap
een stap
moet kunnen maken
waarbij je
zo moet uitkomen
dat je vervolgens
een sprong
kunt produceren
van een redelijke afstand
en de grond
voor de streep verlaat
-----
De rode draad van het gesprek...
Het sprak me aan
tegen jou
iets te zeggen
Mijn stem
zegt de woorden voorzichtig
geen fouten te maken
Een pot zo gebroken
Jij pakte de draad op
die ik je toewierp in letters
Zonder haken en ogen
keken we steeds dieper
zonder van wal te geraken
Samen gingen we scheep
op de golven van taal
De boeien bepaalden
een veilige koers
Niet te stranden
op droog gevallen lippen
“Jij nog koffie?”
