Verbazingwekkende opklaringen...

Ruggelings kijken
vol bewondering
naar een blauwe lucht
Volgehangen met
wat witte wolken
die in de windrichting
lijken te zweven
Samenklonterend groeien
uiteen stromen
als het schuim 
van golven der zee
Het licht wordt sterker
ik knipper met mijn ogen
die ik minutenlang
gesloten hield
Bang om blind te worden
van de de zon
Verbaasd zie ik 
geen wolken meer
maar ook geen touwtjes
waaraan zij hingen
of rails
waarlangs zij gingen
Gelijk de gordijnen
van het toneel