Afgelopen dinsdag fietste ik van het werk naar huis.
Op het fietspad stonden de vogelaars te staren
naar de sperweruil. De zeldzame gast zat vol in de zon
in een boom laan de overkant van De Marsweg in Zwolle.
Vijf minuten genieten. Toen vloog hij op...
ging zitten op de lantaarnpaal waaronder IK stond!!!!
Dichterbij kan haast niet.
Een fotograaf vroeg ik een foto te sturen.
Deze is ook aan de Marsweg gemaakt overigens.
Dank je wel!
Foto: Dirk Boon
KLIK op de LINK voor de foto!
http://wakkersgedichten.wordpress.com/2013/12/12/dichterbij-kan-de-natuur-niet-komen/
http://wakkersgedichten.wordpress.com/2013/12/12/dichterbij-kan-de-natuur-niet-komen/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten