Afscheid op de planken

Toen ik het theater bezocht
om het laatste optreden
van mijn favoriete artiest 
bij te wonen
werd ik mij bewust
van onze leeftijd
We waren van hetzelfde jaar
zaten zes jaar naast elkaar
Ons beider wegen scheiden
omdat mijn vader
een andere trein ging besturen
Een kaart met Kerst
was het enige contact
Maar toen ik promoveerde 
op de huismus
zagen we elkaar
in het voorbijgaan 
Ik in kostuum
Jij met lang haar
en een tamboerijn
Op de beste plek
net achter zijn familie
zag ik hem nu
nog net zo hoog springen
op het toneel
maar wat langer zitten 
op de kruk
Ik kon deze keer
niet zien uit welke zak
de rode neus kwam
Ook mijn leesbril hielp niet
De stoel kon ik niet verschuiven
hoe ik ook probeerde
Pluche stoelen in Carré
Het zij zo...
Ster blijf je