Studieuur...

Voorovergebogen zat zij met haar neus in het studieboek.
Haar wijsvinger volgde de woorden die zij las. Haar mooie
blauwe ogen bewogen mee. Het meisje hoopte dat de
lesstof zou blijven hangen. Net als de woorden op
hun plek bleven in het boek. Stilaan begreep ze
wat er stond en dat het tijd werd om het boek te sluiten,
evenals haar ogen. De nachtrust moest zij vinden gaan
in de slaap op het kussen. Daarom stond ze op en liep 
met de klok mee om de tafel. De wijzers draaiden verder, 
terwijl de jonge dame liggen ging. De klok bleef staan 
waar hij stond en sloeg twaalf keer. 
"Over vijf minuten is het morgen" zo vertelde
zij zichzelf. De klok liep óók op alles vooruit!