Mooi weer leidt tot in-activiteit. Om toch ook wat beweging te
genieten stapte ik op de fiets. Een prachtige omgeving is zo
bereikbaar.Via landerijen en mooie uitzichten op de dijk,
koerste ik eerst naar een dorpje in de buurt. De rivier weet ik
achter de verhoogde horizon. De molen voorbij en de
ventweg op. Wat een rust! Ik trap door en ontwaar verderop
in een weiland enige beweging. Geen koeien, die lagen in
een ander weiland te herkauwen. Nee, twee heren in overall.
Eén van hen zakte af en toe door de knieën, maar ging ook
weer staan. De ander, de lijzigste van de twee, liep wat heen
en weer. Zijn lichaam bewoog wat vreemd. Lopen deed hij
op de gebruikelijke wijze, maar zijn hoofd knikte vanuit de
nek slechts naar voren om zo de activiteit en voortgang op
de grond waar te nemen. Zijn linkerarm hing bewegingloos
neer, kwam met lopen wel wat in beweging, maar zijn
rechterarm was wat dun en zijn hand stak schijnbaar ver in zijn
broekzak. Hij leek er ingepropt. Ik mompelde in mezelf:
"Steek je handen uit de mouwen man!" Dichterbij gekomen,
kwam ik terug op het oordeel. De man had slechts één arm!
zijn rechter onderarm ontbrak. Hij verrichtte blijkbaar toch
genoeg hand- en spandiensten. Anders was hij vast niet
meegekomen. Misschien onthield hij de maten die zijn
medewerker hem toeriep en telde deze nauwkeurig op.
Of hield hij met één voet de rolmaat tegen, zodat die ander
het af kon lezen. Samen klaarden ze de klus. Ik stak een
hand op en fietste verder... Een glimlach om mijn mond.
Wwllicht binnekort geplaatst op:
http://www.nahoverijssel.nl/page/Nieuws
Geen opmerkingen:
Een reactie posten