Bij afwezigheid van anderen...
wat nogal eens voorkomt
doorbreek ik de stilte door me
te omplimenteren of
mezelf de opdracht te geven
de taak te vervullen die
ik toch al aan zou vangen
"Zo, brood achter de knopen-
Nu de tafel afruimen
en daarna afwassen en afdrogen"
Dat ik daarna op de bank ga zitten
en wat tekst schrijf of dicht
komt gewoon vanzelf
Woorden waaien naar mij tóe!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten