Met de wind in de rug
sprak ik enige woorden
Jij keek me
met tegenwind
nog steeds steeds vragend aan
Kon mij niet verstaan
Ik begreep dat
door de twijfel
op je gezicht
En schreeuwde toen
dezelfde boodschap
Ook nu was er
geen teken van begrip
Mijn woorden
waaiden jou
voorbij
Geen opmerkingen:
Een reactie posten