Opmerkelijk weerweetje...

Een klachtenregen
is erger
dan een wolkbreuk!

Toeristisch dichter...

Als toeristisch dichter
zit ik bij mijn kraampje
op de braderie
Schrijf wat woorden
op geschept papier
en speldt wat
authentieke streekverhalen
bij de toeristen op de mouw

Opletten met korte mouwen
overigens!

Koprol

Het hoofd van de vrouw
leek op haar schouder te rusten,
maar toen ze deze
omhoog bracht
rolde haar hoofd pardoes
naar de andere kant
met de handen in het haar
slaakte ze een zucht
van verlichting
omdat heb er somber
had uitgezien
als ze zichzelf niet
in de hand gehad had

Therapie op het terras

Mijn hoofd zit overvol
en ter geruststelling
bestel ik een koffie 
en drink mijn kop 
in één teug leeg!

Voor de kleintjes op de achterbank...

Lars bakt bruin

Hij woonde eerst in het Witte Land

waar het ook altijd koud was

Lars vond het vreemd

dat het land steeds kleiner werd

en ook de sneeuw aan zijn poten

voelde vreemd aan

Sneeuwballen gooien kon alleen

als het midwinter was

Hij zou moeten vertrekken

De ijsschots waar hij nu op zat

werd te klein voor de groep ijsberen

Lars nam een duik en zwom weg

Na een paar dagen kwam hij aan land

De mensen hadden hier

minder kleren aan en ook een donkere huid

Vis was er nog wel al smaakten ze anders

Hij zou verder van de zee gaan wonen

want hij voorzag dat het water 

steeds hoger zou stijgen

In het donkere bos vond hij een plekje

in de koelte van de bomen

Het eten was er honingzoet

en hij moest uitkijken

om niet geprikt te worden

door de gevleugelde beestjes

met altijd hun pyjama aan

Ook zou hij elke dag 

zijn tandjes poetsen

Na een poosje merkte Lars

dat hij het hier best fijn had

Al werd zijn jasje wel snel bruin

> een prettige vakantie allemaal!

Weten van nabij...

Kent u uw buren? Vast wel beter dan mensen van verderop
in de straat of in een andere wijk in uw woonplaats.
Bent u nieuwsgierig naar sommigen van hen?
Vast wel als zij bijvoorbeeld in een paleisje wonen
aan de rand van een bos, of in een krot van een huis.
Vragen die bij mij boven kwamen toen ik over de dijk
langs de IJssel fietste. Als je daar dan prachtig woont,
waar leen je dan je kopje suiker? Waarschijnlijk bij het
dichtstbijzijnde huis. Maar toch is dat vaak juist
niet zo, want hemelsbreed zal dat vaak ook juist die
woning zijn die aan de overzijde ligt. Maar ja, de rivier
ligt daartussen en om nu toch de boot te nemen...
Ik denk zelfs dat men elkaar nauwelijks kent, want
dezelfde rivier is hier provinciegrens en ligt er ook
aan die kant een andere stad. Gelden daar
gebruiken en gewoontes? Hoegenaamd niet denk ik
bijna zeker te weten.
Stel dat u op een berg woont en u zit 's avonds naar
buiten te kijken. U ziet plots een lichtje schijnen
op de berg aan de andere zijde van het dal. Bij mij
zou de nieuwsgierigheid wel gewekt zijn en zou ik
op een vrij moment er overdag eens heen lopen
of in geval van grotere afstand er eens heen rijden met
de auto.
Van de mensen in de buurt hoef ik eigenlijk niet veel
te weten, het zal me eigenlijk toch worst zijn.
De buurtgenoten zullen hier ooit wel met een reden
zijn komen wonen. Werk van de man of vrouw, of
dan zeker de school voor het kind. Of lekker dicht
bij de winkels of bushalte. Ach voordelen te over
om in mijn straat te wonen. Het stemt mij
gelukkig. Maar nieuwsgierig ben ik wel geworden
naar hen daar op de berg of aan de overzijde
van de rivier.

Moeizaam over de brug komen...

Een arm ligt op de grond
zomaar voor het grijpen
maar als ik reik
besef ik dat ik zonder munten
toch te arm ben
Het kost me moeite
om verder te gaan
ik lijk het niet meer
in de vingers te hebben

Met volle mond spreken...

Toen ik hem abusievelijk
het brood uit de mond stootte
bleek hij in werkelijkheid
een hele mondvoorraad te bezitten
Ondanks een mond vol tanden
zat er een ladekast tussen zijn kaken
welke hij zonder te kraken
open en dicht kon schuiven
Zo had hij volop moederkoek
en brood op de plank
die hij telkens missloeg
Zonder veel misbaar
herkauwde hij de woorden
die hij ingeslikt had
omdat hij in het dialect sprak
welke dat verplichtte
om zo toch verstaanbaar te zijn

Wegschrijven Is wegwezen

Nog gehuld in ochtendjas
zette een man zich aan tafel
en schoof het ontbijtbord op zij
Uit zijn linkerzak haalde hij een schrift
en greep een balpen vanachter zijn oor
Kuchte eenmalig en zette de pen op papier
Hij schreef zonder op te kijken
Niets bijzonders voor een broodschrijver
maar vandaag gebeurde er weldegelijk iets:
de auteur verwazigde
totdat zijn stoel onbezet was
De pen lag op het schrift
een woord half afgeschreven
Hij had zich weggeschreven
en moest een wegwezen zijn
De woorden op die ene regel
las ik om tien uur
het moment van onze afspraak:
‘Maak weer zichtbaar wat zich wegschrijft
door de inkt van de pen te gebruik..’
Aan dat verzoek heb ik hierbij voldaan

Kostenplaatje v/s kost een blaadje...

Op de cursus
'Schrijven is schrappen'
leerden we dat
er ook zinnen
van drie woorden bestaan
en dat flashbacks
herhalingen zijn
zodat een boek
al snel dik genoemd
kan worden
Aan dit alles
hangt een kaartje
met een prijs van
minimaal twee cijfers
vóór de komma...

Schrijflust

Het stond mij vrij
om zin te maken
Mijn idee mocht ik uiten
in woord en gebaar
en klare taal op papier
De woordkeus 
ogenschijnlijk eindeloos
Lettertekens schaars
slechts zesentwintig
Kreeg de bladzijde
vast wel vol
al houd ik meer van: 
kort en bondig formuleren