Plaats aan tafel...

Die lege stoel
bij het raam
staat niet 
in de weg
En ook aan tafel
staat een stoel
zonder bord daarbij
Ruimte 
voor jou
Er is immers
een plekje vrij

Als bij de zesde klokslag...

De dag brak in twee
terwijl de klok
halverwege  
de twaalf slagen was

Landschap

Als een laken lag het uitzicht
uitgespreid
naast de dijk waarop ik fietste
Het licht
bracht nuances aan
omdat het strijden moest
met de wolken
De wind
joeg haar energie
in mijn gezicht
De bocht in de weg
deed me wankelen
en ik fietste
het schilderij in
dat leek te leven
Het water
in de uiterwaarden
bewoog onder het doek
en golfde
Het spetterde
op mijn broekspijpen
Ik stapte af
toen ik tegen de lijst
tot stilstand kwam
Het landschap
bood een uitweg
maar de schilder
was abrupt gestopt...

Kom onder de mensen...

Sluit de deuren
en ga onbegrensd
volledig uit je dak
Haal de adem in
door flink te rennen
Pak op met beide handen
wat je aan vreemds ziet
of gebrekkig gesproken
ter ore komt
Maak de taal
voor allemaal
door een uniforme lach!

Anders... vaak niet beter

Om een keer
niet bij het begin
te hoeven beginnen
pelde ik mijn eitje
Keerde het om
en begon
aan wat zich toen
boven bevond
De laatste hap
was inderdaad
het bittere einde
Maar om een ei
nu in zijn geheel
in de mond te nemen...

Levensvreugde

Op zoek naar mijn verleden
kijk ik naar mijn ouders
zij kennen mijn leven
nog voor het begon
In mijn kinderen
zie ik mijn jeugd
de toekomst
gelijk een spel

Tegenwind of tegen wind..?

Buiten
in het zonnetje
leest hij 
zijn krant
De wind
komt om de hoek
en neemt 
een kijkje
net als hij
Wind 
is blijkbaar vlugger
met lezen
want wil 
al omslaan
De lezer voelt zich
beetgenomen
en houdt vast
De krant wint
en propt zich
niet uitgelezen
in de prullenbak
ofschoon hij daartoe
de lezer
de opdracht geeft